Ο ισραηλινός πρωθυπουργός Μπ.Νετανιάχου με τον Κύπριο και τον Ελληνα ομόλογό του.

Η δήλωση του Ισραηλινού πρωθυπουργού με την οποία ουσιαστικά ενθαρρύνει την ίδρυση Κουρδικού κράτους εκτός από ανησυχία στην Άγκυρα, προκαλεί το ενδιαφέρον όλων όσοι εμπλέκονται στην πιο εύφλεκτη ,ίσως , περιοχή του κόσμου.

Βέβαια, η θέση του Ισραήλ για το ενδεχόμενο αλλαγής των συνόρων στο βορειοδυτικό Ιράκ δεν είναι “κεραυνός εν αιθρία”. Ήδη, από το 2014  ο ισραηλινός πρωθυπουργός από το βήμα των Ηνωμένων Εθνών και όχι στο πλαίσιο συνέντευξης ή κοινής δήλωσης, δηλαδή χρησιμοποιώντας ένα συγκροτημένο διεθνές πλαίσιο,  είχε υπερασπιστεί το δικαίωμα των Κούρδων να αποκτήσουν ανεξαρτησία. Ωστόσο, η πρόσφατη δήλωση του Μπ.Νετανιάχου αποκτά ιδιαίτερη αξία κάτω από το πρίσμα δύο σημαντικών εξελίξεων: Την απόφαση του ηγέτη των Κούρδων στο βόρειο Ιράκ, Μασούντ Μπαρζανί να προχωρήσει σε δημοψήφισμα και την ξεκάθαρη πλέον “στενή σχέση” της ημιαυτόνομης κουρδικής περιοχής με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Μια σχέση που θα φάνταζε εξωπραγματική πριν μερικά χρόνια αλλά σήμερα τροφοδοτεί τακτικά μια αντιαμερικανική ρητορική στην Άγκυρα  η οποία σε κάθε περίπτωση θα ήθελε να αποφύγει ένα τέτοιο ενδεχόμενο (της de facto δημιουργίας ανεξάρτητου κουρδικού κράτους).

Η προοπτική ενός ανεξάρτητου κουρδικού κράτους θα είναι μια εξέλιξη με καταλυτικές συνέπειες για την ευρύτερη περιοχή και ειδικά για τις χώρες στις οποίες είναι μοιρασμένοι οι Κούρδοι (Τουρκία, Ιράν, Ιράκ, Συρία). Θα είναι ίσως η σημαντικότερη απόπειρα αναθεώρησης του status quo στην περιοχή αυτή από την εποχή της ανακάλυψης των κοιτασμάτων πετρελαίου στη Μοσούλη και του διαγκωνισμού των αποικιοκρατικών δυνάμεων για το μοίρασμα της πάλαι ποτέ Οθωμανικής αυτοκρατορίας.