Ο Ε Μακρόν μιλά στην Πνύκα

Σχεδόν έναν αιώνα μετά την οριοθέτηση των ζωνών επιρροής που επέβαλε η Συνθήκη των Σεβρών (1920)  και την παραχώρηση από τη Γαλλία ενός καθεστώτος περιορισμένης αναγνώρισης στο Λίβανο, το Παρίσι εξακολουθεί (και επιθυμεί να συνεχίσει) να διαδραματίζει έναν σημαίνοντα ρόλο στις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή. Η πρόσφατη επίσκεψη του Σαάντ Χαρίρι , του τελούντος υπό παραίτηση (ή ήδη παραιτηθέντα) πρωθυπουργού του Λιβάνου, το αποδεικνύει.

Μετά τη συνάντηση στο Μέγαρο των Ηλυσίων, ανακοινώθηκε ότι ο Γάλλος πρόεδρος θα συνεχίσει να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες για τη σταθερότητα στο Λίβανο και για να μειωθούν οι εντάσεις στην περιοχή.

Μια ημέρα νωρίτερα και ενώ αναμενόταν στη γαλλική πρωτεύουσα ο Σ.Χαρίρι , έγινε γνωστό από τη γαλλική προεδρία πως ο Ε.Μακρόν είχε συνομιλίες με τους (και τη σειρά που ακολουθεί η επίσημη ανακοίνωση),  πρόεδρο του Λιβάνου Μ.Αούν, πρόεδρο των ΗΠΑ Ντ.Τράμπ, πρόεδρο της Αιγύπτου Α.Φ. Αλ Σίσι, Σαουδάραβα πρίγκιπα Μ.Σ. Αλ Σαούντ  και Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών Α.Γκουτιέρες προκειμένου να συζητήσει μαζί τους την κατάσταση στη Μέση Ανατολή και να διερευνήσουν μέτρα για τη σταθεροποίηση και την ειρήνευση στην περιοχή.

Βεβαίως, δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής ότι οι κινήσεις του πρώην Γάλλου προέδρου Μ. Σαρκοζύ στη βόρειο Αφρική και ειδικά στη Λιβύη – μετά το χάος που προκάλεσαν η «Αραβική άνοιξη» και η κατάρρευση των καθεστώτων της περιοχής- όχι μόνον δεν έτυχαν θερμής υποδοχής αλλά επικρίθηκαν έντονα στο εσωτερικό της Γαλλίας αλλά και από συμμάχους της. Άλλωστε, ο Μ.Ομπάμα έχει παραδεχτεί ότι η εμπλοκή στη Λιβύη ήταν το χειρότερο λάθος του.