Αρχείο κατηγορίας Άρθρα

Εκτός από οπλικά συστήματα χρειάζονται και … video

Σχολιάστε

Στα τέλη Ιουλίου , τις ημέρες που ακολούθησαν την έξοδο των τουρκικών πολεμικών πλοίων από το ναύσταθμο του Aksaz και την ανάπτυξη του ελληνικού στόλου σε όλο το Αιγαίο οι τηλεθεατές στην Ελλάδα είδαν πολλές φορές και πάντως πολλαπλάσιες από όσες θεωρητικά θα απαιτούνταν για την οπτικοποίηση (κάλυψη) των ειδήσεων στα τηλεοπτικά δίκτυα, πλάνα με δραστηριότητες των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων.Πόσο πιο επιδραστική θα μπορούσε να ήταν μια διαφήμιση των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων χωρίς να θεωρηθεί διαφήμιση; Και αυτό από μόνο του είναι ένα από τα πλέον ζωτικά στοιχεία των ψυχολογικών επιχειρήσεων που επιδιώκουν να ρίξουν το ηθικό του αντιπάλου προβάλλοντας την ισχύ και την ικανότητά του επιτιθέμενου (του άλλου) να επιτύχει στρατιωτικά. Δείτε περισσότερα εδώ

Το σχέδιο του Μακρόν, η Ε.Ε. και η νέα δομή ασφάλειας με ή χωρίς το ΝΑΤΟ

Σχολιάστε

Πριν λίγες ημέρες, ο Γάλλος πρόεδρος υποδεχόμενος τον Κύπριο ομόλογό του στο Μέγαρο των Ηλυσίων ήταν ξεκάθαρος όταν έλεγε πως «δεν μπορούμε να αφήσουμε την ασφάλεια της Ανατολικής Μεσογείου στα χέρια άλλων παικτών», εννοώντας πρωτίστως την Τουρκία. Δείτε περισσότερα εδώ

Εγκληματική απώλεια εθνικής ισχύος

Σχολιάστε

Στις διεθνείς σχέσεις η συμπεριφορά ενός κράτους εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Η εθνική ισχύς είναι ένας από αυτούς. Η εκτίμησή της πάντως (της εθνικής ισχύος) δεν περιορίζεται απλώς στη στρατιωτική ισχύ. Παράγοντες όπως ο πληθυσμός, η ενεργειακή αυτάρκεια, η αυτάρκεια σε τρόφιμα και άλλα αγαθά είναι κρίσιμες ψηφίδες της εθνικής ισχύος . Όπως επίσης κρίσιμη είναι η ικανότητα του κράτους να είναι αυτάρκες σε υγειονομικό υλικό.

Και όμως, η προσήλωση στις αγορές, η παγκοσμιοποιημενη οικονομία, η εικονική οικονομία που βρίσκεται πάνω από την πραγματική και την καταδυναστεύει διαμόρφωσαν επικίνδυνες συνθήκες που πλήττουν άμεσα την εθνική ισχύ των κρατών της Ευρώπης, ιδιαιτέρως της Ευρωπαϊκής Ένωσης.   

Η κρίση της πανδημίας ανέδειξε με έμφαση την μυωπική πολιτική των κρατών-μελών της ΕΕ.

Οι εικόνες των αεροσκαφών που μετέφεραν υγειονομικό υλικό από την Κίνα, έχουν εντυπωθεί σε όλους μας. Ακόμα περισσότερο, γίναμε μάρτυρες «κρατικής πειρατείας» όταν χώρες όπως η Τουρκία «καθήλωναν» αεροσκάφη (ιταλικό αεροπλάνο) λόγω των διαπιστωμένων ελλείψεων ή άλλες, όπως η Ολλανδία,  επέστρεφαν παραγγελίες λογω κακής ποιότητας …

 Ήταν η εναγώνια αναζήτηση αναπνευστήρων και άλλου υγειονομικού υλικού ,στην κορύφωση της πανδημίας του Covid 19 , που έδειξε πόσο «γυμνή» και εκτεθειμένη σε κινδύνους είναι κάθε χώρα που «επιτρέπει», για λίγα ευρω χαμηλότερου κόστους, στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία να της στερεί πόρους και κρίσιμα υλικά για τη δημόσια υγεία !

Η αναγνώριση αυτής της ανορθόδοξης τάσης από την πρόεδρο της ΕΕ ίσως είναι μια πρώτη ελπίδα για τη «θεραπεία» αυτής της πολιτικής αβελτηρίας. Γιατί όπως δεσμεύτηκε πριν από λίγο καιρό, στις 16 Απριλίου στην ειδική συνεδρίαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου , «σχεδόν 3 δισεκατομμύρια ευρώ θα μεταβιβαστούν ταχυτατα για την εξασφάλιση νέων αναπνευστήρων και προστατευτικών εργαλείων, έως την αύξηση των προσπαθειών δοκιμών και την παροχή ιατρικής βοήθειας στους πιο ευάλωτου (..)».

Η διπλωματία της «λευκής μπλούζας»

Σχολιάστε

Η πανδημία του κορωνοϊου (Covid -19) έχει επηρεάσει δραματικά τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο και δοκιμάζει την αντοχή των υγειονομικών υποδομών σε κάθε χώρα.

Στη διάρκεια των τριών μηνών που ακολούθησαν την έξαρση της νόσου στην Κίνα, γίναμε μάρτυρες του εντυπωσιακού ρυθμού εξάπλωσης και της μεταδοτικότητας της νόσου αλλά και των απωλειών δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων. Πλέον, η πανδημία που ξεκίνησε στην Ανατολή «χτυπά» τη Δύση με ανυπολόγιστο (ακόμη) κόστος σε ανθρώπινες ζωές και απροσδιόριστες επιπτώσεις στην οικονομία.

Όμως, και ενώ οι χώρες της Δύσης προσπαθούν να αντιμετωπίσουν την πρωτοφανή απειλή που θέτει σε δοκιμασία τα συστήματα υγείας , την παραγωγική ικανότητα και τελικά την ίδια την οικονομική τους επιβίωση, η Κίνα δείχνει -όχι μόνον να αφήνει πίσω την περιπέτεια αυτή- αλλά δηλώνει έτοιμη και πρόθυμη να βοηθήσει !

Καμιά μεγάλη χώρα δεν αφήνει ανεκμετάλλευτη μια ευκαιρία προβολής του κύρους, των επιτευγμάτων και των δυνατοτήτων της. Στο «χρηματιστήριο των Διεθνών Σχέσεων» λίγες είναι οι φορές που μπορείς εύκολα να ανεβάσεις τις «μετοχές» σου. Και ασφαλώς δεν τις αφήνεις ανεκμετάλλευτες ..

Οι εικόνες των αεροπλάνων που μεταφέρουν υγειονομικό υλικό «γεμίζουν» τις οθόνες των τηλεοράσεων αλλά δεν είναι μόνον αυτό. Η Κίνα θέλησε να επενδύσει στην διεθνή βοήθεια και στην εικόνα μιας μεγάλης χώρας , με υψηλή παραγωγική ικανότητα και τεχνολογία,  που σπεύδει να βοηθήσει χώρες που πληγώθηκαν βαριά όπως η Ιταλία. Η εικόνα των Κινέζων γιατρών που έφθαναν στην γειτονική χώρα ήταν ένα ισχυρό μήνυμα που το Πεκίνο ήθελε να προβάλλει έντονα.

Ανάλογη αποστολή υποδέχθηκε και η Σερβία. Εκεί μάλιστα τους Κινέζους υγειονομικούς υποδέθηκε στο αεροδρόμιο του Βελιγραδίου ο ίδιος ο Σέρβος Πρόεδρος Αλεξαντρ Βούτσιτς.

Η Ρωσία επένδυσε ομοίως με αποστολή εξοπλισμού αλλά και προσωπικού. Για αρκετες ημέρες οι εικόνες των Ρώσων υγειονομικών που εγκαθιστούσαν ιατρικό εξοπλισμό μέχρι και έκαναν απολυμάνσεις «γέμιζαν» τις οθονες των τηλεοράσεων στη γειτονική Ιταλία. Ακομα και η Τουρκία θέλησε να προβάλει την προσφορά υγειονομικού υλικου αν και της ασκήθηκε σφοδρή κριτική επειδή καθήλωσε στο αεροδρομιο της Κωνσταντινούπολης (αδικαιολόγητα συμφωνα με την Corriere dela Sera) αεροπλάνο που μετέφερε ενα μεγάλο φορτιο με ιατρικές μάσκες !

Ωστόσο, η διπλωματία της «λευκής μπλούζας» για ορισμένους , όπως η Κίνα , κινδυνεύει να κηλιδωθεί από το θόρυβο που προκάλεσε η ανακάλυψη ελαττωματικών μασκών (και άλλου υγειονομικού υλικού) στις  παρτίδες που έφτασαν από το Πεκίνο, σε Τσεχία,  Ισπανία και Ολλανδία.

Η Μόσχα (μάλλον) θα έχει τον τελευταίο λόγο στη Συρία

Σχολιάστε

Οι εικόνες που μεταφέρουν τα διεθνή δίκτυα από την τουρκο-συριακή μεθόριο, συγκλονίζουν καθώς αποκαλύπτουν τη φρίκη του πολέμου αλλά και τις βιαιότητες που διαπράττουν οι, ελεγχόμενοι από την Άγκυρα, ένοπλοι λίγες μόνον ώρες αφότου οι ΗΠΑ έδωσαν το «πράσινο φως» …

Παρά τον καταιγισμό εικόνων και ειδήσεων από το θέατρο των επιχειρήσεων, δεν πέρασε απαρατήρητη μια αποστροφή του Τούρκου προέδρου από το μακρινό Μπακού . Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δήλωσε σήμερα ότι δεν νομίζει πως θα υπάρξουν οποιαδήποτε προβλήματα στο Κομπάνι της Συρίας μετά την ανάπτυξη συριακών στρατευμάτων στα σύνορα και προσέθεσε πως ο Ρώσος ομόλογός του Βλαντίμιρ Πούτιν έχει δείξει μια «θετική προσέγγιση».

Ωστόσο, στην αρχή της τουρκικής εισβολής στη Συρία (πριν από μια εβδομάδα) , η Μόσχα είχε κάνει σαφές αυτό που μάλλον δεν θέλει να πιστέψει η Άγκυρα: «Πρέπει να διαφυλαχθεί η εδαφική ακεραιότητα της Συρίας», είχε πει ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ και ουσιαστικά επανέλαβε αυτό που με κάθε ευκαιρία τονίζει η ρωσική πλευρά. Πριν από ένα χρόνο και στο περιθώριο της συνάντησης των τριών ηγετών της διαδικασίας της Αστάνα , ο Βλαντιμίρ Πούτιν είχε διατυπώσει το δόγμα» της προστασίας της εδαφικής ακεραιότητας της Συρίας. Όσο ο στόχος αυτός ακυρώνει , με οποιοδήποτε τρόπο, τις φιλοδοξίες των Κούρδων της Συρίας η Τουρκία δεν θα ήθελε να συγκρουστεί με τη Ρωσία. Πρόβλημα θα υπάρξει μετά και για το λόγο αυτό ο Τούρκος πρόεδρος δεν θέλει να διαταραχθεί η στενή σχέση συνεργασίας που έχει με τον Ρώσο ομόλογό του.

Πιθανόν γιατί γνωρίζει πως η Μόσχα ήρθε για να μείνει στη Συρία. Άλλωστε, στις τελευταίες τρεις δεκαετίες του «ψυχρού πολέμου» η Δαμασκός ήταν ο πολυτιμότερος σύμμαχος της Σοβιετικής Ένωσης στη Μεσόγειο, αν όχι σε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή.

στιγμές ιστορίας – Ο Πόλεμος στα Φώκλαντ και οι τρείς ομοιότητες

Σχολιάστε

Στις 2 Απριλίου του 1982 η Αργεντινή εισβάλει στα βρετανικά νησιά Falkland, χιλιάδες μίλια μακριά απο την αγγλική μητρόπολη, σε μια ιστορία που θυμίζει έντονα την παρ ολίγον ΄ελληνοτουρκική σύρραξη στα νησιά Ίμια, τουλάχιστον στην αρχή ή την αφορμή της …Μπορεί να ήταν και το prequel..

Ένας Αργεντινός έμπορος σιδήρου ,ανεβαίνει στα μέσα Μαρτίου του 1982 στο μικρότερο των νησιών Φώκλαντ , την Νότια Γεωργία , μαζί με “συνεργάτες” του και υψώνει τη σημαία της χώρας του. Η υπόθεση περιπλέκεται όταν γίνεται γνωστό πως μέλη της ομάδας ήταν πεζοναύτες του στρατού της Αργεντινής και το πλοίο που τη μετέφερε συνοδευόταν απο πολεμικό σκάφος…

Λίγες ημέρες αργότερα το η Μεγάλη Βρετανία στέλνει το περιπολικό σκάφος “Endurance” προειδοποιώντας την Αργεντινή ότι θα απομακρύνει τους απρόσκλητους “επισκέπτες”. Το Μπουένος Άιρες, αντιδρά με την αποστολή της κορβέτας «Guerrico» και η κρίση αρχίζει , σιγά – σιγά , να κλιμακώνεται. Στις 2 Απριλίου δύναμη του στρατού της Αργεντινής εισβάλει στη Νότια Γεωργία, καταλαμβάνει τον οικισμό και αιχμαλωτίζει 22 μέλη του βασιλικού ναυτικού της Βρετανίας.

Μαζί με τους αργεντινούς στρατιώτες, αποβιβάστηκαν στο νησί και δημοσιογράφοι. Άλλη μια σύμπτωση με την υπόθεση των Ιμίων και το ρόλο που διαδραμάτισαν στην εξέλιξη των δυο κρίσεων !

Η πρωθυπουργός της Αγγλίας , Μαργκαρετ Θάτσερ, ανακοινώνει το απόγευμα της ίδιας ημέρας πως θα αποσταλούν στρατιωτικές δυνάμεις για την ανακατάληψη των νησιών και την εκδίωξη των εισβολέων ενώ την επόμενη ημέρα ενημερώνει τη Βουλή λαμβάνοντας και την σαφή υποστήριξη του κόμματος των Εργατικών.

INTERVENTION FRANCAISES

Η Γαλλία (συνεχίζει να) ενδιαφέρεται για τη Μέση Ανατολή

Σχολιάστε

Ο Ε Μακρόν μιλά στην Πνύκα

Ο Ε Μακρόν μιλά στην Πνύκα

Σχεδόν έναν αιώνα μετά την οριοθέτηση των ζωνών επιρροής που επέβαλε η Συνθήκη των Σεβρών (1920)  και την παραχώρηση από τη Γαλλία ενός καθεστώτος περιορισμένης αναγνώρισης στο Λίβανο, το Παρίσι εξακολουθεί (και επιθυμεί να συνεχίσει) να διαδραματίζει έναν σημαίνοντα ρόλο στις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή. Η πρόσφατη επίσκεψη του Σαάντ Χαρίρι , του τελούντος υπό παραίτηση (ή ήδη παραιτηθέντα) πρωθυπουργού του Λιβάνου, το αποδεικνύει.

Μετά τη συνάντηση στο Μέγαρο των Ηλυσίων, ανακοινώθηκε ότι ο Γάλλος πρόεδρος θα συνεχίσει να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες για τη σταθερότητα στο Λίβανο και για να μειωθούν οι εντάσεις στην περιοχή.

Μια ημέρα νωρίτερα και ενώ αναμενόταν στη γαλλική πρωτεύουσα ο Σ.Χαρίρι , έγινε γνωστό από τη γαλλική προεδρία πως ο Ε.Μακρόν είχε συνομιλίες με τους (και τη σειρά που ακολουθεί η επίσημη ανακοίνωση),  πρόεδρο του Λιβάνου Μ.Αούν, πρόεδρο των ΗΠΑ Ντ.Τράμπ, πρόεδρο της Αιγύπτου Α.Φ. Αλ Σίσι, Σαουδάραβα πρίγκιπα Μ.Σ. Αλ Σαούντ  και Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών Α.Γκουτιέρες προκειμένου να συζητήσει μαζί τους την κατάσταση στη Μέση Ανατολή και να διερευνήσουν μέτρα για τη σταθεροποίηση και την ειρήνευση στην περιοχή.

Βεβαίως, δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής ότι οι κινήσεις του πρώην Γάλλου προέδρου Μ. Σαρκοζύ στη βόρειο Αφρική και ειδικά στη Λιβύη – μετά το χάος που προκάλεσαν η «Αραβική άνοιξη» και η κατάρρευση των καθεστώτων της περιοχής- όχι μόνον δεν έτυχαν θερμής υποδοχής αλλά επικρίθηκαν έντονα στο εσωτερικό της Γαλλίας αλλά και από συμμάχους της. Άλλωστε, ο Μ.Ομπάμα έχει παραδεχτεί ότι η εμπλοκή στη Λιβύη ήταν το χειρότερο λάθος του.

Ναι στην ανεξαρτησία λένε οι Κούρδοι αλλά οι γείτονες απειλούν (τουλάχιστον)!  

Σχολιάστε

Ο Τούρκος πρόεδρος με τον Αμερικανό υπουργό Εξωτερικών Μ, Τίλερσον

Ο Τούρκος πρόεδρος με τον Αμερικανό υπουργό Εξωτερικών Μ, Τίλερσον

Ο Τούρκος πρόεδρος φανερά ενοχλημένος απείλησε με οικονομικό στραγγαλισμό την αυτόνομη Κουρδική περιφέρεια στο Βόρειο Ιράκ (Kurdish Regional Government (KRG), διατυπώνοντας με σαφήνεια όλα τα «όπλα» που έχει στα χέρια του. Ακόμα και αυτά χωρίς «εισαγωγικά», τα οποία -όπως είπε- είναι πάντα στο τραπέζι.

Την Τρίτη, μια μέρα μετά το δημοψήφισμα ο Ταγίπ Ερντογαν διερωτήθηκε πόση αξία μπορεί να έχει η υποστήριξη του Ισραήλ στο κουρδικό δημοψήφισμα. «Δεν υπάρχουν άλλες χώρες πλην του Ισραήλ που να το υποστήριξαν (το δημοψήφισμα)» είπε , θέλοντας να υπογραμμίσει ότι οι Κούρδοι είναι διεθνώς απομονωμένοι.

Και η Τουρκία δεν είναι η μόνη που δεν βλέπει “με καλό μάτι” τη σχέση των Κούρδων με το Ισραήλ. Το ίδιο ανήσυχη είναι και η Τεχεράνη.

Το Ιράκ, έχει ήδη εκφράσει με απόλυτο τρόπο την διαφωνία του στις κινήσεις των Κούρδων και μάλιστα το Κοινοβούλιο της χώρας παρείχε εξουσιοδότηση για τη χρήση βίας εναντίον των Κούρδων.

Σε κάθε περίπτωση η στάση που θα τηρήσουν οι Ηνωμένες Πολιτείες έχει εξαιρετική σημασία και δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι οι Κούρδοι διεκδικούν την ανεξαρτησία τους ελπίζοντας ότι θα αναγνωριστεί ο βαρύς φόρος του αίματος που πλήρωσαν πολεμώντας εναντίον του Ισλαμικού κράτους.

Σύμφωνα με τα όσα έχουν γίνει γνωστά η συμμετοχή στο δημοψήφισμα ήταν αρκετά μεγάλη και οι υποστηρικτές του «Ναι» στην ανεξαρτησία είναι το 93% εκείνων που ψήφισαν.

Η επόμενη μέρα θα δείξει αν οι Κούρδοι της KRG και ειδικά ο πρόεδρός τους Μασούντ Μπαρζανί θα μπορέσει να διαχειριστεί τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος υπέρ του λαού του αλλά και προς όφελος της ειρήνης και των γειτονικών λαών με τους οποίους αναγκαστικά θα συνυπάρξει. Ήδη, ο πρόεδρος της KRG έκανε έκκληση λέγοντας «Σεβαστείτε τη βούληση του λαού του Κουρδιστάν. Ας προχωρήσουμε σε σοβαρό διάλογο για να γίνουμε καλοί γείτονες».

Η ιστορία θα κρίνει τους πρωταγωνιστές αλλά και τα αποτελέσματα των επιλογών τους. Αυτό στο οποίο όλοι συμφωνούν είναι ότι οι Κούρδοι στο Βόρειο Ιράκ δεν ήθελαν να χαθεί μια ακόμα ευκαιρία.

Τρόφιμα, καταναλωτές και καιροσκόποι 

Σχολιάστε

Η ευρωπαϊκή ήπειρος και ειδικά οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης μπορούν συχνά και καυχιόνται για ένα σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης σχετικά με ανασφαλή ή επικίνδυνα τρόφιμα.

Ο μηχανισμός αυτός , RASFF (Rapid Alert System for Food and Feed) έχει δοκιμαστεί εδώ και τουλάχιστον τρεις δεκαετίες και σε αρκετές περιπτώσεις έχει μπλοκάρει την κυκλοφορία επικίνδυνων αγαθών.

Ωστόσο, η νέα περίπτωση ,με τα μολυσμένα με fipronil αυγά στο Βέλγιο, αναθέρμανε τη συζήτηση ,  που δυστυχώς ανακυκλώνεται με ένταση μόνο στις ανάλογες περιπτώσεις, για την  επάρκεια των ελέγχων στις χώρες της ΕΕ αλλά γενικότερα και των ασκούμενων πολιτικών.

Η εμπιστοσύνη των καταναλωτών στη βιομηχανία τροφίμων μάλλον δεν είναι η ίδια μετά τις «τρελές αγελάδες» (Αγγλία) και τις διοξίνες σε κοτόπουλα (Βέλγιο) και χοιρινά (Ιρλανδία).

Το νεότερο σκάνδαλο πέρα από τις αντεγκλήσεις μεταξύ Ολλανδών (που παρήγαγαν και προμήθευσαν με το συγκεκριμένο φάρμακο) και των Βέλγων που το χρησιμοποίησαν,  θα πρέπει να αναδείξει τα κενά που επιτρέπουν σε ανεύθυνους, καιροσκόπους και τυχοδιώκτες να παίζουν με τη δημόσια υγεία.

Το δημοψήφισμα του Ερντογάν, ο πυροσβεστήρας και η κρυογεννετική

Σχολιάστε

Ένα «μπρα ντε φέρ» με πρωταγωνιστές τη Γερμανία και την Τουρκία και με άγνωστες –προς το παρόν- συνέπειες, βρίσκεται σε εξέλιξη τις τελευταίες ημέρες. Η επιμονή του Τούρκου προέδρου να διοργανώσει πολιτικές συγκεντρώσεις στη Γερμανία προκειμένου να «πείσει» τους μετανάστες πατριώτες του για την αναγκαιότητα των αλλαγών στο δημοψήφισμα, είναι μια προσπάθεια επίδειξης πυγμής σαν αυτές που τόσο αρέσκεται να κάνει ο «σύγχρονος σουλτάνος», ιδιαίτερα όταν απευθύνεται στα πλήθη…

Είναι ίσως μια προσπάθεια να πάρει ρεβάνς από το πρώτο «επεισόδιο» αυτής της κόντρας όταν οι λεκτικές ακρότητες του Ερντογάν αποδείχθηκαν αναποτελεσματικές λίγους μήνες πριν καθώς το γερμανικό συνταγματικό δικαστήριο είχε απαγορεύσει στον Τούρκο  πρόεδρο να μιλήσει σε οπαδούς του στην Κολωνία μέσω γιγαντοοθόνης.

Ανάλογες δηλώσεις με αυτές του Ερντογάν κάνουν και ανώτερα στελέχη του κόμματος του και αξιωματούχοι όπως ο υπουργός Εξωτερικών της γειτονικής χώρας και μάλιστα με έναν τρόπο και μια συχνότητα που δείχνει ότι έχουν χάσει το μέτρο και την ψυχραιμία τους.

Από την άλλη πλευρά η γερμανική κυβέρνηση δείχνει ότι θέλει «να σηκώσει το γάντι» τόσο μέσω της καγκελαρίου που χαρακτήρισε αδικαιολόγητη την επίθεση Ερνογάν, όσο και μέσω των δικαστικών και αυτοδιοικητικών παραγόντων ,όπως ο δήμος του Αμβούργου , που έκλεισε το κέντρο όπου επρόκειτο να μιλήσει ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών επειδή δεν διέθετε σύστημα πυρανίχνευσης.

Για τους παρατηρητές  των εξελίξεων η γερμανο-τουρκική αντιπαράθεση αποκτά το ενδιαφέρον ενός από τα πιο «γοητευτικά» μοντέλα της θεωρίας των παιγνίων…

Όσο κατανοητή –καλύτερα, εξηγήσιμη- είναι η επιδίωξη του Ερντογάν να προσεγγίσει τους Τούρκους ψηφοφόρους  , που ειδικά στη Γερμανία στη μεγάλη τους πλειοψηφία τον υποστηρίζουν, άλλο τόσο δικαιολογημένη είναι η γερμανική στάση που θέλει να ακυρώσει μια προσπάθεια ενός εξωτερικού παράγοντα να επηρεάσει το εσωτερικό της. Και αυτό γιατί δεν πρέπει να διαφεύγει κανενός ότι οι Τούρκοι μετανάστες είναι Γερμανοί πολίτες , ζουν στη γερμανική επικράτεια , συγχρωτίζονται με άλλους Γερμανούς πολίτες και συνεπώς το γερμανικό κράτος δεν επιθυμεί τη διδαχή και τη διάδοση θέσεων κατά κόρον αντιδημοκρατικών (μετά το πραξικόπημα και τις απηνείς διώξεις των αντιπάλων του Ερντογάν). Εν κατακλείδι η γερμανική κυβέρνηση επιχειρεί να αποφύγει ένα «τοξικό μήνυμα» για τους πολίτες της και βέβαια να αποτρέψει σε ξένους παράγοντες να έχουν λόγο για ζητήματα που δεν πρέπει να έχουν.

Η κατάλυση των δημοκρατικών αρχών και του κράτους δικαίου που οι συνθήκες παρατεταμένης «προεδρικής δικτατορίας» έχουν επιβάλλει στη γειτονική χώρα, μπορεί να ευνοούν  τον Ερντογάν και την προσπάθειά του να συνεχίσει να κυβερνά με υπερεξουσίες και χωρίς προσκόμματα για μια δεκαετία ακόμη αλλά αυτό δε σημαίνει ότι οι άλλες χώρες θα μπορούν να σφυρίζουν αδιάφορα για πολύ ακόμα…

Η διπλωματική αβρότητα έχει και όρια και εν πάση περιπτώσει την επόμενη φορά που ο Ερντογάν αποφασίσει  – ίσως-  να αναθέσει την πολιτική του επιβίωση στις δυνατότητες της κρυογεννετικής θα είναι πολύ αργά…

* Το κείμενο γράφτηκε πριν τη συνάντηση των δυο υπουργών Εξωτερικών σήμερα στο Βερολίνο. Απ΄ ότι φαίνεται Γκάμπριελ και Τσαβούσογλου αποφάσισαν να σταματήσουν τα δύο οχήματα πριν φτάσουν στο κρίσιμο σημείο όπου η μια επιλογή θα είναι η ήττα για εκείνον που θα την πάρει ή πολύ περισσότερο το αποτέλεσμα και για τους δύο θα είναι καταστροφικό (chiken game) …